Laatst gewijzigd: 19-12-2016 | 15:10
Bron: Korpsmedia / Anuschka Mooy

(publicatie op het intranet van de Nationale Politie)

Ongeveer 20.000 collega’s hebben georganiseerd contact met oud-collega’s. Erik de Vries, directeur Staf Korpsleiding, wil hun band met het korps verstevigen. ‘Het zijn onze ambassadeurs, we hebben ze nodig.’ De seniorenverenigingen bundelen de krachten om gezamenlijk met de oude werkgever tot afspraken te komen.

De wens tot nauwere banden leeft niet alleen bij de korpsleiding, maar ook onder oud-collega’s: ‘Als je jaren bij de politie hebt gewerkt en je gaat met pensioen, dan ben je niet zomaar weg bij dit bedrijf,’ zegt Jan Bergwerf (69), penningmeester bij de VGHP (Vereniging Gepensioneerden politie Eenheid Den Haag). ‘Politiemens ben je voor het leven. Ook wanneer je na je laatste werkdag de deur achter je dichttrekt.’ 

Bepaald slag
Hagenees Jan diende 43 jaren bij het politiekorps Haaglanden, nu Eenheid Den Haag. ‘Mijn hele werkzame leven, maar daarin ben ik niet de enige. Veel politiemensen werken hun hele leven bij dit bedrijf. Ze zijn van een bepaald slag. Betrokken. Werken 24 uur met elkaar samen en moeten op elkaar kunnen vertrouwen.’

Los-vast
Ook na hun pensionering blijven collega’s betrokken en velen sluiten zich dan ook aan bij een seniorenvereniging. Jan: ‘De VGHP is een van de oudste verenigingen van de politie, opgericht in 1976. Door de jaren heen zijn er meer verenigingen of stichtingen opgericht, vaak onder de vlag van de personeelsvereniging van een voormalig politiekorps.’ Op dit moment telt de Nationale Politie ongeveer 20 georganiseerde seniorenclubs met in totaal zo’n 20.000 oud-collega’s, variërend van los-vaste clubs tot formele verenigingen met statuten.

Lijnen
De komst van de Nationale Politie zorgde ook bij seniorenverenigingen voor de nodige verandering. Jan: ‘Voorheen waren de lijnen kort. Dan had je vanuit je oude korps nog contact met een collega die je liet weten dat er iemand met pensioen ging of was overleden. Door de reorganisatie en de verschuiving van personeel zijn de lijnen onduidelijk geworden en weet je vaak niet meer bij wie je moet zijn.’

Platform
Daarbij komt dat het voor de huidige korpschef ondoenlijk is geworden om met 20 verschillende seniorenclubs overleg te hebben. Reden voor de seniorenverenigingen om de handen ineen te slaan en zich te verenigen in een platform, het SPS (Samenwerkingsverband Politie Senioren). Vanuit dit platform vinden geregeld gesprekken plaats met de korpsleiding, vertegenwoordigd in de persoon van Erik de Vries (53).

Zoeken 
Erik juicht de betrokkenheid van oud-collega’s met het korps toe, evenals korpschef Erik Akerboom. ‘Er waren bij het oude korps allerlei vormen van verenigingen ontstaan. Deze hadden allemaal zo hun eigen afspraken met hun korpschef. Nu moeten ze met de Nationale Politie zakendoen en dat is soms zoeken. Senioren zijn daarin niet anders dan de werkende politiecollega’s; ook zij zoeken hun weg in de nieuwe organisatie. Als ze vragen hebben, faciliteer ik hen daarin en dat doe ik in nauwe samenwerking met de hoofden van de staven van de eenheden.’
Beleid
Erik legt uit wat de het beleid is voor de komende tijd: ‘De bedoeling voor 2017 is dat de ondersteuning aan seniorenverenigingen vanuit het korps op de huidige manier doorgaat. In 2018 komt er korpsbeleid over ondersteuning aan alle verenigingen die er nu zijn bij de politie en daarbuiten; naast de seniorenverenigingen zijn dat de personeelsverenigingen en sportverenigingen.’

Seintje
Jan vraagt zich af hoe je als seniorenvereniging contact houdt met de organisatie als er geen vaste contactpersoon meer is. ‘Vroeger wist je als seniorenvereniging precies wanneer iemand met pensioen ging of was overleden, meestal door een vast contactpersoon bij het korps. Die zijn er nu vaak niet meer.’ Erik de Vries beaamt dat. ‘Met de komst van de Nationale Politie is dat lijntje vaak verbroken. Daarin proberen we iets te faciliteren via HRM. Bijvoorbeeld dat de verenigingen straks automatisch een seintje krijgen als iemand met pensioen gaat. Of het liefst nog daarvoor.’ 

Erkenning
Ook de informatie naar collega’s die binnenkort afzwaaien kan beter, vindt Erik. ‘Wat zijn de mogelijkheden voor gepensioneerden? Bij welke vereniging kunnen zij zich aansluiten? En dat collega’s na hun pensionering 24/7 kunnen blijven ontvangen, weten velen niet. Daarom moet deze informatie voor iedereen in het korps beschikbaar zijn. Het is belangrijk om de band met gepensioneerden te verstevigen. Senioren betekenen veel  voor de politieorganisatie. Het is goed als zij er nauw mee verbonden blijven. Die erkenning verdienen ze en het is ook goed voor het korps. Uiteindelijk zijn de gepensioneerden onze ambassadeurs die de politie vertegenwoordigen in allerlei situaties.’ 

Verbonden
‘Wij senioren hebben zeker een functie’, beaamt Jan. ‘Wij bezoeken zieken, gaan naar de uitvaart van een overleden collega. Tijdens zo’n begrafenis word je door de aanwezigen ook gezien als een afgevaardigde van de politieorganisatie. Daarnaast doet het coldcaseteam vaak een beroep op ons. Soms worden oud-collega’s als getuigen gehoord en na 20 jaar weer opgeroepen. Al ben je met pensioen, dan ben je vaak nog betrokken en verbonden bij het politiewerk. Het laat je gewoon nooit los.’