Stukje geschiedenis van het koor tot 1979.
Tijdens de Russische Revolutie vocht Serge Jaroff aan de Wit-Russische zijde in een brigade van de Don Kozakken. Na de overwinning van het Rode Leger op het Wit-Russische Leger vluchtten de tsaargetrouwe eenheden naar Turkije, waar een groot deel geïnterneerd werd. Hier vormde Serge Jaroff, in opdracht van de plaatselijke commandant, het Don Kozakkenkoor. Hier, ver weg van de rest van de wereld, hadden de Kozakken veel tijd om hun liederen over hun vaderland te zingen, met heimwee in het hart. Toen ze na enige tijd naar Bulgarije overgeplaatst werden, was het koor tot een respectabele klankeenheid gegroeid. Het Don Kozakkenkoor genoot inmiddels al enige bekendheid. Serge Jaroff werd dan ook gevraagd om met zijn koor naar Sofia te komen om in de kerk van het Russische gezantschap op te treden. Vanaf dat moment zong het koor s’ zondags in de kerk. Daarna kwamen ze in Wenen terecht waar iemand een optreden in de Hofburg voor hen regelde. Dit was het eerste echte concert op een echt podium voor een verwachtingsvol concertpubliek. Vanaf toen ging het hard. Er werden overal in Europa concerten gegeven. Ze verbleven in Berlijn tot 1939, toen de tweede Wereldoorlog uitbrak. Alle koorleden slaagden erin om op tijd naar Amerika te vertrekken, waar ze zich vestigden en het Amerikaans staatsburgerschap verkregen. Het koor maakt dan tournees door Mexico, Cuba, Zuid- en Midden-Amerika en in Hollywood werden er films met hun opgenomen. In 1945 kwamen ze weer naar Duitsland terug om voor de Amerikaanse troepen te zingen. Ook zongen ze voor koningshuizen en in bijna alle concertzalen van de wereld, totdat het in 1979, om leeftijdsredenen van de meeste zangers, na circa 10.000 optredens ophield te bestaan. Het afscheidsconcert vond plaats in Parijs. Jaroff stierf in 1985.
                                     Het koor heden ten dage.
Een van de jongste solisten in het Don Kozakkenkoor, was Wanja Hlibka . Hij zong 12 jaar onder leiding van Jaroff en daarom was het voor de leden van het koor een logische stap dat Wanja Hlibka het koor zou voortzetten. In 1991 deed hij dat samen met George Tymczenko, die eveneens vele jaren als solist verbonden was aan het originele koor. Voor Serge Jaroff stierf had hij het recht om de naam Don Kozakkenkoor te mogen gebruiken, overgedragen aan zijn goede vriend en directeur van zijn impressariaat, Dhr. Otto Hofner. Hij gaf deze rechten in 2001 op zijn beurt door aan Wanja Hlibka, omdat hij hem als waardig opvolger van Serge Jaroff beschouwde en hij zeker was van een authentieke voortzetting van het originele koor. Het repertoire komt overeen met dat van het toenmalige originele koor. Het is uitsluitend gebaseerd op partituren uit Serge Jaroffs privé-muziekbibliotheek.
Als voormalig jongste solist van het Don Kozakkenkoor ziet Wanja Hlibka het tegenwoordig als zijn grootste opgave om als dirigent van het nieuwe Don Kozakkenkoor het kunstzinnige erfgoed van Serge Jaroff in dezelfde vorm en kwaliteit voor het publiek te behouden. Hij staat garant voor het zeer hoge artistieke niveau van het koor, dat hij tijdens het concert met nauwelijks merkbare aanwijzingen dirigeert, stuurt en beheerst. Het koor treedt weer overal ter wereld op. Afgelopen jaar was er een succesvolle tournee door Zuid Korea en een tournee door Amerika wordt voorbereid.