Er wordt bij u aangebeld, het is iemand met een pakketje. De bezorger draagt een uniform van een bekend postbedrijf. U heeft niets besteld, maar uw nieuwsgierigheid wordt wel gewekt.
De bezorger heeft een doosje met uw naam erop.
(vaak is dat terplekke snel opgeschreven aan de hand van uw naambordje)
Hij vertelt u vriendelijk dat hij deze pakjes regelmatig moet afleveren bij ouderen, het is een cadeau.
U kijkt in het niet afgesloten doosje en ziet een reep chocolade, een cadeaubon van €150,00 van een bekende supermarkt (of andere bon) en een brief. Best leuk zo’n onverwachte attentie!
De bezorger vertelt u, dat het pakketje niet gefrankeerd was, dus als u het accepteert, u eenmalig €1,50 moet pinnen voor de frankeerkosten.
Hij heeft een pinapparaat bij zich.
U haalt uw bankpas en probeert de €1,50 te pinnen.
Dit lukt in eerste instantie niet, maar de bezorger heeft wel al uw pincode gezien.
Hij zegt dat hij u wel even wilt helpen en u overhandigt hem uw bankpas.
"Nu lukt het wel", zegt de bezorger. Hij geeft u het pakje en uw bankpas terug en vertrekt.
Eenmaal binnen ziet u dat het niet uw eigen pas is, maar die van iemand anders.
De bezorger is er met uw bankpas vandoor en u heeft de pas van de vorige oplichting.
Als u uw bank belt, blijkt dat er al geld van uw rekening is gehaald.
Omdat zij het voorzien hebben op de ouderen en deze vaak niet actief zijn op social media, is het verstandig dit door te geven aan uw oudere buren, kennissen en familieleden.